Ik ben altijd opgegroeid met honden. Een groot deel van mijn leven dan tenminste want als er een eentje overleed was er binnen een maand een nieuwe pup, puur omdat we niet zonder konden. En natuurlijk sinds ik op mezelf woon heb ik ook geen hond. Maar de vraag is meer wil ik er wel één? Gelukkig kan ik regelmatig even oppassen op de hond van mijn zus. Dat heeft opzich wel duidelijk gemaakt in wat ik wil.
Het is echt een super lieve hond, hij kan met ieder mens overweg. Hij piept ’s ochtends niet als hij uit moet en kan heerlijk alleen spelen. Alleen beetje jammer dat hij zijn bal niet loslaat als je met hem wil spelen, dan toch niet. Maar meestal pas ik een weekendje op, dit keer dus een hele week. En dan heb je opeens een heel andere routine in de ochtend. Ik hoefde het grootste gedeelte van de week niet te werken maar de laatste drie dagen wel. Dus de optie was eerder opstaan of sneller zijn in de ochtend. Ik koos voor nummer twee want mijn slaap vind ik ook vrij belangrijk. Gelukkig kon hij op de dagen dat ik werkte door iemand anders uitgelaten worden tussen de middag want ik ben minimaal negen uren weg van huis.
Maar de voordelen. Het is echt wel fijn om een hond om je heen te hebben, die je in de ochtend begroet en die blij is om je te zien. Ook het wandelen helpt zeker mee, mijn stappendoel heb ik elke dag behaald en ik heb alle routes ontdekt die er zijn. Dat je veel meer in beweging bent is zeker heel fijn want meestal zit ik na een lange werkdag alleen maar op de bank te chillen. Nadelen aan een hond, naja nadelen, je moet dingen. En wanneer je dat niet gewend bent dan is dat soms best vervelend. Drie à vier keer per dag er uit, terwijl je stiekem helemaal niks wil doen. Het kost me dan ook meer energie, iets wat ik wel had verwacht want wanneer je normaal veranderd kost het tijd om dat ook aan te gaan passen. Tuurlijk is het anders als je dat elke dag doet.
Maar ik weet wel dat ik het voor even bij oppassen houdt. Het is ook niet echt mogelijk om alleen een hond te nemen en dan op werkdagen wel negen uren weg te zijn. Maar misschien ooit. In de toekomst zal er zeker een hond bij mij thuis te vinden zijn. Ik heb over kat niet eens gesproken maar ik ben zeker dat die er ook niet komt.
Pen and Paper life 
Plaats een reactie