Done and dusted!

Nooit gedacht dat ik dit zou schrijven maar ik ben klaar met therapie bij de psycholoog. November 2021 begon dit hele verhaal en nu mag ik enorm trots zijn op mezelf. Wanneer je begint aan zo’n traject is het lastig om te zien hoelang dit nog zal gaan duren. Je kijkt er tegenop maar je weet dat het goed voor je is. En tuurlijk zal ik soms nog wel merken dat mijn hoofd me in de weg zit maar dat is wel oke.


Maar wat heeft het mij gebracht? Je kan meer zeggen wat niet want ik ben zeker niet meer dezelfde persoon. Ik weet nog dat ik vrij ‘boos’ aan het traject begon. Ik moest steviger in mijn schoenen gaan staan anders werd mijn contract van mijn werk niet verlengd. En er werd al gesproken over soort therapie voor trauma als EMDR. Hallo, mag ik het eerste wat je zei nog even verwerken? Maar ik ben er wel altijd open in geweest, ja ik moet naar een psycholoog. Dat veranderde gelukkig na een tijdje in: Ja, ik ga naar een psycholoog. Het moeten ging er al snel af en eenmaal toen in wist waarom ik was zoals is toen was ben ik altijd met een gerust hart erheen gegaan. Gewoon even mijn hart luchten, aan een stukje mindfulness kunnen gaan werken en regelmatig gewoon de stress er even uithuilen. Eerste kostte het heel veel energie waardoor de rest van de dag voor de tv werd besteed. Maar de laatste keren kon ik gewoon mijn dag hervatten zoals gehoopt.

Het feit dat er geen trauma was maar autisme, ja wie had dat gedacht. Misschien zat het pesten mij nog dwars. Zelf had ik het gevoel van niet maar ja laten we het maar uitzoeken. IQ testen, formulieren en gesprekken gaven het antwoord. Door alles moeilijke momenten te bespreken ben ik zekerder te worden, neem in initiatief en durf ik voor mezelf op te komen. Ga ik dingen aan waarvan ik niet weet wat ik kan verwachten, zoek ik mijn grenzen op en zet ik deze steeds een stapje verder en kan ik nee zeggen wanneer ik weet dat het op dat moment niet goed voor mezelf is. Kan ik mijn verhaal delen door erover te praten, door er over te schrijven en erover te zingen. Door zonder te huilen het aan mensen te laten horen. Een tekst die voor iedereen die iets anders is passend kan zijn. Ik heb wat vochtige ogen als ik dit schrijf maar dit keer niet uit verdriet of boosheid, dit keer van blijdschap. En ook al ben ik nog niet op de top van de berg, de weg erheen kan ik nu zelf gaan vinden.


Ik hoop dat als mensen dit lezen en zelf nog in zo’n proces zitten zien dat er uiteindelijk een einde aan zit. Voor mij is dat hulp vanuit het wijkteam wanneer nodig en voor een ander is dat wat anders. Ieder heeft daarin zijn eigen voorkeur. Zolang jij je er maar prettig bij voelt. Jij bent het niet hetgeen wat je hebt, ik ben geen autist. Ik ben iemand met autisme en laat je vooral niet tegenhouden door alle vooroordelen die er tegenwoordig zijn.

Not the tears i had before
Knowing it was something more
My head was spinning, no control
No time for it, life will go on
 
knowing now I understand
Why things go on if i pretend
A mirror doens’t face the fears
Just looking out how to appear
 
But can’t you see it
wont you believe it
Look inside me
Look inside me
I just want to
And iust need to
Trust somebody
I’ll trust somebody
 
Now I am proud of who i am
Be happy just because you can
Don’t be afraid to know the truth
Facing fears Will do you good
 
But can’t you see it
wont you believe it
Look inside me
Look inside me
I just want to
And iust need to
Trust somebody
I’ll trust somebody
 
can’t you see it
wont you believe it
Look inside me
Look inside me
I just want to
And iust need to
Trust somebody
I’ll trust somebody
 
Like you, ooh

Plaats een reactie

Site gemaakt door WordPress.com.

Omhoog ↑