Ik ben niet het type die snel om hulp vraagt. Ik vertel mezelf dat ik het wel kan en dat ik het alleen moet doen. Maar de afgelopen week is me zwaar gevallen. Ik zat niet lekker in mijn vel, kreeg een soort van slecht nieuws op school en hierdoor heb ik het hele weekend niks gedaan: beetje tv gekeken, met de hond uit geweest en gechillt. Op de één of andere manier boeide het me ook niet. Ik heb meerdere keren om hulp gevraagd. Ook al ben in een jaar ouder en wijzer geworden, dat betekend niet dat ik de wereld opeens aankan.
Het slechte nieuws vanuit school heeft me wel tegengevallen. In jaar 3 van de opleiding heeft iedere student supervisie. Hierin praat je over situaties van stage en reflecteer je constant. Het uiteindelijke doel is dat je een interen supervisor ontwikkeld. Dat je jezelf kan helpen. En dan het belangrijkste, als je supervisie niet haalt mag je je stage ook niet halen.
Zoals je weten heb ik een 2 maanden geleden mijn verleden vertelt en tijdens supervisie wordt hier vaak naar teruggekoppeld. Opzich is dat geen probleem maar wanneer je je al niet echt lekker voelt dan is er maar één gevolg en dat zijn tranen. Er is tegen mijn gezegd dat ik moet gaan beginnen met het verwerken van mijn verleden en dat ik hulp moet gaan zoeken, helemaal prima. Dat is niet het enigste wat is gezegd, als ik geen hulp zoek dan moet ik stoppen met supervisie en kan ik mijn stage dus niet afronden.
Toen ik dat hoorde ging van alles door mijn hoofd, verdriet, boosheid en angst. Ik ben al zo’n strever, als iemand dan zegt dat je op de één of andere manier het niet goed doet dan doet dat pijn. Ik heb altijd gezegd dat ik het niet erg vind om studievertraging op te lopen, als het gaat om mijn afstuderen, niet om supervisie. Ik kan nu al mijn emoties hier opschrijven maar daar doe ik een ander niks goeds mee. Ik heb wel een besluit kunnen nemen, ik ga hulp zoeken en dat ook snel. Morgen klokslag 8:00 bel ik de huisarts en zal ik vragen om een verwijzing voor een psycholoog, zodra ik die heb wil ik meteen een afspraak maken. Dan heb ik om hulp gevraagd, niet alleen omdat ik dat ik denk dat het kan helpen maar ook omdat het moet om mijn stage te kunnen halen.
Luister niet teveel naar anderen die niet je (hele) geschiedenis kennen. Heb je op school geen vertrouwenspersoon?
We zijn nu een dag verder na je publicatie. Ik zal er niet zelf over beginnen. Je kunt altijd bij me terecht. Kus lieverd!
LikeLike