Vorige blog was nogal heftig naar mijn mening. Op dat moment was ik nog niet helemaal tot rust gekomen. Ik weet dat je niet alles op het internet kan zetten dus ik moest me ook echt inhouden. Gelukkig is er een ander pad ingeslagen gaat alles langzamerhand de goed kant op. Ik heb weer de kracht om te doen wat ik wil, om helder na te denken. In mijn blog over mijn passie voor muziek heb ik ook geschreven dat het me door moeilijke momenten heen helpt. Op de één of andere manier spreek muziek dan tegen me.
Ik ben sterk, ik ben ik en ik bestuur mijn eigen leven. Ik vecht voor wat ik wil! Dat is wat ik heb gevoeld bij het luisteren van het liedje Fight song van Rachel platten. Op de momenten dat je alleen bent krijg je een innerlijke duw in de rug om actie te ondernemen. Ik voel me sterk bij het luisteren ervan, vechten met mezelf heb ik jaren gedaan. Nu zal ik vechten voor mezelf.
Like a small boat, On the ocean, Sending big waves, Into motion, Like how a single word, Can make a heart open
Op de momenten dat ik me alleen voel of alleen ben dan kan het kleinste mij emotioneren. Dat kan zijn een scene uit een film, schattige puppy’s of zoals deze tekst al zegt, één woord kan genoeg zijn om een traantje te laten, positief of negatief gezien
I might only have one match, But I can make an explosion, And all those things I didn’t say, Wrecking balls inside my brain, I will scream them loud tonight, Can you hear my voice this time?
Ik kan misschien heel stil zijn maar stille wateren die hebben diepe gronden. Met één woord of één handeling kan ik mezelf laten zien. Keer op keer. Dit doe ik wanneer het een puinhoop is in mijn hoofd. Ik denk dan dat ik heel hard schreeuw maar voor anderen klinkt dat als fluisteren. Wel blijf ik doorgaan, tot dat iemand mij uiteindelijk hoort en naar mij zal luisteren.
This is my fight song, Take back my life song, Prove I’m alright song, My powers turned on, Starting right now I’ll be strong. I’ll play my fight song And I don’t really care if nobody else believes, Because I’ve still got a lot of fight left in me
Dit liedje inspireert mij te vechten voor mezelf, om op te gaan staan en actie te ondernemen. Negatieve gedachten gaan dan uit mijn hoofd en ik voel de drive om door te pakken. Eigenlijk is het net zoals bloggen. Ik doe het voor mezelf omdat ik weet dat ik door het schrijven me weer goed ga voelen, een gratis medicijn. Het maakt me niet uit wat anderen ervan vinden maar bij het krijgen van positieve reacties. Op de momenten dat ik denk dat ik de energie niet meer heb dan helpt me dat er doorheen om verder te gaan.
Losing friends and I’m chasing sleep, Everybody’s worried about me, In too deep
Say I’m in too deep (in too deep), And it’s been two years I miss my home, But there’s a fire burning in my bones, Still believe, Yeah, I still believe
Doordat ik veel gefocust ben op mezelf de laatste tijd door de opleiding heb ik niet meer alle tijd om aan vrienden te besteden. Ik ben de laatste tijd hard aan het werk om het pestverleden achter met te laten maar soms heb ik het idee dat mensen mij anders zien. Dat ik nog steeds dat kleine meisje ben, maar nee dat ben ik niet. Ik ben opgegroeid en volwassen geworden. Ik ben sterker dan ooit en weet wat ik wil. Dat is een zeer belangrijke stap.
De rest van de tekst herhaalt zich en dat herinnert mij eraan dat ik door moet gaan, moet opkomen voor mezelf en streef naar de doelen die ik wil behalen. Op sommige momenten, wanneer mensen te diep graven in mijn hart, dan ben ik nog dat kleine meisje maar die wordt al snel vervangen door de echte ik. Een hardwerkende vrouw die weet wat ze wil en graag haar doelen behaald. Gister heb ik een mooie beoordeling terug gekregen van een verslag. Ik citeer:
Uiteindelijk ligt er een p-taak, of beter, zelfstudie, waar zichtbaar veel tijd, energie en waarschijnlijk ook emotie is ingestopt. Voor zover ik kan beoordelen heeft het je vele stappen verder gebracht! Compliment, op naar de volgende etappe van de wandeling.
Geef een reactie