Juf Julia

Ja, Ik ben weer thuis! In de vorige blog heb ik geschreven dat ik vrijwilligers werk wilde gaan doen en waar ik dat ging doen. Afgelopen week heb ik een week lang kinderen vermaakt en verzorgd, natuurlijk die ik het voor hun, dat ze echt even kind kunnen zijn en vakantie kunnen hebben. Ik had verwacht dat het vermoeiend zou zijn en dat het ook enorm leuk zou worden en dat is ook zo geweest. Ik voel me moe, voldaan, tevreden en nog meer dingen. Ik zal dag voor dag kort beschrijven, naja heb toch alle tijd want ik lig met mij knie omhoog, waarom vertel ik later! De locatie was perfect. Super grote speeltuin voor de kampeerboerderij en erachter een kleine kinderboerderij, beter kan je bijna niet krijgen!

Dag 1, aankomst van de begeleider. Natuurlijk opruimen van alle tassen en kamers indelen. Boodschappen ontvangen van een winkel (die werden gelukkig bezorgd) de opslag opgeruimd… Ja wat moet je met 300 knuffels, ondergoed dat niet helemaal fris meer is en kapot speelgoed. Het magazijn was netjes, overal stickertjes op en dan werd het tijd om te eten en voorbereiden voor de dag erna, de dag dat de kinderen kwamen. Shirt met naam: check! Plan: check! Nog even met elkaar kletsen en naar bed!

Dag 2, aankomst van de Kids! Natuurlijk mochten we even uitslapen (In vergelijking met de andere dagen), ontbijten en hebben we de locatie voorbereid. Koffie en thee stond klaar, speelgoed staat in de speeltuin, laat de kinderen maar komen. Sommige werden gebracht door ouders, anderen door Humanitas of een andere instantie. Bij aankomst eerst welkom heten, waszak pakken, bed uitzoeken en opmaken, controleren op verboden voorwerpen (telefoon, snoep, andere elektra of teveel zakgeld). Daarna mochten de kinderen spelen, de brengers nog even gesproken en natuurlijk het afscheid.  Dagplanning is ongeveer hetzelfde: opstaan, ontbijt, spelen, activiteit, middageten, spelen, activiteit, avond eten, spelen, douchen en naar bed.

Oja, al die namen. Dat was even wennen. Dag 1 kon ik een paar onthouden maar bij dag 3 had ik denk ik alle in mijn hoofd. De rest van de dag was voorbij gevlogen maar de avond, die vooral niet. Het heeft 3 uren ongeveer geduurd tot dat ze sliepen, uiteindelijk zijn er twee in slaap gevallen de gezamelijke zaal en die zijn naar de slaapzaal getilt. 11 uur waren ze stil en konden we slapen (eindelijk…)

Dag 3: Iedereen moe.. Echt iedereen. Ik weet niet meer hoe vroeg ze wakker waren maar te vroeg voor mij. De dag was zoals de andere dagen, lekker druk. In de speeltuin overzicht gehouden, een activiteit gedaan en heel veeel geknutseld en getekend. Natuurlijk een aantal ruzietjes over de tractor, kinderwagen of de trampoline. “Nee juf, dat heeft hij gedaan!” Een kort gesprekje en ze gaan weer spelen. Er werd deze avond voor ons gekookt door vrijwilliger, super fijn en op verzoek hebben ze wat bereid zonder zout (i.v.m. dieet). Op zo’n dag vergeet je de namen niet meer want per dag zeiden we denk ik honderd keer dat ze op hun kont/billetjes moesten blijven zitten… en na elke keer stonden ze bijna direct weer op. Ik snap dat je graag wil spelen maar even wachten tot dat iedereen het eten op heeft. Ook kwamen er twee jongens bij, één zou al komen maar die moest plots naar ziekenhuis. Ook broer zou naar een kamp maar was thuisgebleven vanwege broer. De avond ging beter, ze sliepen een uur eerder en dat betekent dat de begeleiders ook eerder konden gaan slapen. Tot dat..

Dag 4: Tot dat de jongens dachten 6:15 wakker te worden. Top idee, dus niet. Ik ben maar gaan douchen en het ontbijt klaargezet en lekker thee gedronken. Helaas vetrokken vandaag 2 kinderen naar huis vanwege gedrag. Gedrag wat niet getolereerd werd. Dat is soms moeilijk te beslissen maar je moet het beste doen voor de groep. Ik voelde me goed en qua energie, die was er ook nog echt wel. Wel lekker vroeg naar bed want iedereen sliep mooi op tijd. Die avond merkte ik dat mijn knieën wat moeilijk deden. Kleine steken maar niet zo erg dat ik niet kon slapen.

Dag 5: Ja en toen begon de pijn. Ik stond op met enorme pijn in mijn knie. Deze dag zouden we naar duinen zathe, een kinderpretpark in Appelscha. Dit betekende dat ik een enorme stap terug moest gaan doen, blijven zitten en met mijn voet omhoog. De brace voor me knie had ik niet bij me omdat deze uitgerekt waren, ja dat heeft niet heel veel zin. Dus ja, wankel lopen en meteen zitten zodra het kan. Na 2 pijnstillers en pijnstillende créme kon ik er, soort van, tegenaan. Met een grote bus erheen en in het pretpark een verzamelplek kiezen en iedereen insmeren met zonnebrand. Daarna alle remmen los. Ik was de zakgeldjuf, iedereen mocht 5 euro besteden in het park en in hield dat bij en gaf het aan de kinderen en begeleiding. Wel heb ik mijn rijbewijs gehaald (Ik mag nu fietsen en auto rijden !!) en een souvenir meegenomen. Na acht uur pretpark werd het tijd om naar huis te gaan en voor mij om op mijn billen te gaan zitten (en blijven zitten) met ijs op mijn knie. Naar een half uur ben ik naar bed gestuurd omdat ik gwn veel pijn had. Gelukkig was door het ijs mijn knie verdoofd en kon ik okee slapen…

Dag 6: bonte avond. De hele dag zijn we bezig geweest met de bonte avond, lekker slippers versierd, nagels gelakt en geknutseld. Eén van de begeleiding moest het dorp in en was zo lief een brace voor me te halen, dan kon ik tenminste nog een beetje lopen. Iedereen mocht deze dag even pauze houden op het terras van het restaurant, even geen kids om je heen en van de rust genieten. Die avond was het feest. Pizza, snoep, chips, frisdrank, muziek, dansjes en ga zo maar. Ik heb lekker gezeten en was de dj van de avond. Iedereen sliep later dan normaal maar dat hoort erbij, de laatste avond en nog één nachtje slapen. Eén begeleider vertrok die avond al naar huis dus hebben we ook met zijn allen afscheid genomen

Dag 7: De kids werden deze dag opgehaald, tassen inpakken en voor de laatste keer spelen in de speeltuin. Terwijl buiten alle spullen stonden werd er binnen opgeruimd en rond 10 uur werden de eersten opgehaald. Er werden adressen uitgewisseld, knuffels gegeven en wat traantjes gelaten. Na deze week kan ik een paar woorden niet meer horen: Juuff, juffie, juhuf. Juf is klaar. Na het opruimen konden de deuren dicht en met zijn allen gaan lunchen op het terras. Eén uur vertrok iedereen naar huis en konden beginnen met uitrusten. Wat een week!

Ik heb veel geleerd. Conflicten oplossen, keuzes maken en vooral grenzen aangeven. Deze week heb ik niet overleefd zonder het team, ieder eigen kwaliteiten en kunnen. Ook was deze week niet hetzelfde geweest zonder de kids, de bijzondere manier van denken en het zo vrij kunnen spelen. Kan ik soms ook nog maar dat kind zijn, ik heb mijn tijd daarvoor gehad natuurlijk maar ik denk dat iedereen wel eens terug wil naar het zijn van een kind.

Volgend jaar weer? Dat zien we nog wel, eerst bijkomen en genieten van de rust om me heen!