Waarom?

Sinds ik stage ben gaan lopen ontdekte ik een muur, een muur die ervoor zorgde dat ik mijn verleden altijd bij me zal gaan dragen. Ik heb hulp gezocht en nu moet ik ook zelf aan de bak. Ik heb in mijn verleden (wat maar een aantal jaar geleden is) altijd voor me gehouden, niet willen vertellen naar een ander. Nu is het tijd, Ik laat mijn gedachten achter. Ik wil die gedachten niet meer bij me hebben. Deze gedachten komen uit die tijd, toen geschreven nu getypt. Nooit weggegooid en de eerste keer dat ik het zonder tranen kan lezen.

…………………………………………………

Enough tears in my eyes

But I don’t know what the reason is

No one wants to help me

I am all alone in this head

 

Is it because i am a loser, ugly gir

I am not pretty enough

And to weak to hold back

I am worthless

 

I see myself in the mirror

A monster with red eyes

With fat arms and legs

My whole body is wrong

 

I’m confused because yesterday I felt strong

A poker face wasn’t there

Only my hand, a paper and a pen

But now my head en my heart

 

What a stupid game is this

I lost and no one else won

No winner in my life

Only the one who never gets happy about herself

…………………………………………………

Er is toch een winnaar. Ik. Ik ben de baas over mijn leven, mijn proces en zal mezelf nooit meer zo willen zien. Dat beloof ik.