beneath my beautiful

Soms kom je toch wel tot inzichten, dingen die je stiekem al wel wist maar nog niet helemaal wilde weten. Ik heb best wel met dit punt zitten stoeien. Ik heb er ook wel even over nagedacht of ik dit wel wilde posten, sommige dingen zijn namelijk wel privé. Ik kies er toch voor het wel te schrijven, omdat ik denk dat wel meer mensen hier mee stoeien. Niet weten wat je moet doen, het gewoon niet kunnen accepteren dat mensen dichtbij komen ofzo. Lekker vaag dit, misschien helpt het als je een stukje tekst ziet

…………………………….

You tell all the boys no
Makes you feel good yeah
I know you’re out of my league
But that won’t scare me away oh no
You’ve carried on so long
You couldn’t stop if you tried it
You’ve built your wall so high
That no one could climb it

Deze tekst zegt het wel, het gewoon niet kunnen accepteren van een compliment van een jongen of het niet durven gaan op dates omdat je bang bent dat er een gevoel bij komt. Ik heb hier best wat moeite mee gehad, er staat nog steeds wel een best hoge muur omhoog. Op de een of andere manier ben ik gewoon heel beschermend naar mezelf toe. Iets onverwachts vind ik niet echt niet leuk. Dit is voornamelijk ontstaan door mijn verleden, denk aan het nagekeken worden om verkeerde redenen of dat mensen je uitschelden. Ik was nooit dat meisje waar een jongen een nummer van zou vragen, weet ook niet of dat normaal is…

Het is een beetje als de film DUFF, dit is de afkorting voor Designated Ugly Fat Friend. Het is iemand die minder knap is dan vriendinnen. Soms voelde me ik echt wel zo, ow de andere hebben wel sjans gehad tijdens stappen en ik stond er maar wat bij. Het is ook niet dat ik snel zou zoenen ofzo omdat ik het mama-type ben van vriendinnen. Ja dan is je rol toch niet heel vrij, je neemt wel die controle.

Ik probeer me echt wel meer open te stellen hoor maar ik vind het gewoon prettig als ik iemand als wat langer spreek voordat ik met iemand afspreek. Maar in werk/school is dit weer niet zo. Maak ik het ingewikkeld of is het ingewikkeld. Het lijkt me echt geweldig dat iemand je zegmaar een compliment geeft en dat je die ook kan accepteren zonder er tegen in te gaan, dat ze je laten zien dat ik speciaal ben. Dit is vast geen onrealistische droom, daar gaan we maar gewoon vanuit. Ook heb ik ooit gehoord dat het verstandig is dat je afspreek op een algemene plek, om van die verhalen als catfish te voorkomen. Soms lijken dingen soms anders, enger dan ze daadwerkelijk zijn.

…………………………….

Zoveel woorden kunnen komen uit een couplet, muziek doet veel met me. Ik moet een manier zien te vinden om de muur wat weg te halen, niet meteen met zo’n sloopbal want dat vind ik nog wel wat te eng. Een medium hamer is prima denk ik. Even lekker ertegen aan slaan, al die agressie uiten op de muur. Maar ja, die moet dus iets kleiner ander ben en blijf ik op dezelfde plek staan.