Ik voel me zoo verdomd alleeennn….

Het is vandaag de dag van de liefdee, wat een feest is het! Ik heb zegmaar niet heel veel geluk gehad in de liefde dus deze dag heeft voor mij nog geen invulling gehad. Ik heb één keer een cadeautje voor mijn zus heb aangenomen, ja wat ben ik lief. Ik heb wel eerder over dit onderwerp geschreven maar het is mij nog steeds niet gelukt om de prins op het witte paard te vinden met de naam Romeo. Ik ga gelukkig ook wel akkoord met een andere naam en een andere kleur paard, dus vrijwilligers?

……………………………………..

Ik weet niet hoe deze dag zou zijn voor mensen die verliefd zijn en een relatie hebben, voel je dan de plicht om een cadeautje te halen voor die persoon of maak je daar afspraken over? Zo’n dag maakt het hebben van een relatie juist minder leuk of veel leuker. Mijn Valentijnsdag besteed ik gelukkig niet alleen, ik ben op mijn praktijkplek van mijn onderzoek en ik voel me daar echt thuis. Meestal moet ik wennen aan een plek maar hier valt alles op mijn plek. Er is een ontspannen sfeer en ik kan er mezelf zijn, meer dan dat is er niet nodig om mij goed te laten voelen. Voor de rest is het niet een hele andere dag dan anders voor mij.

Ik vind Valentijnsdag over het algemeen een commercieel feestje, iedereen koopt wat lekkers in de winkels of bereid een sterrenmaaltijd voor zijn/haar geliefde. Ik heb gewerkt in en supermarkt en ja, zulke dingen kopen mensen. Ook gaan de bloemen vaak over de toonbank, niet echt een creatief cadeau maar het ziet er leuk uit en het ruikt lekker. Ik hoorde vandaag op tv dan iemand op een eerste date uit een vliegtuig ging springen, het zou niet mijn eerste keuze zijn maar het is wel iets heel anders dan bijvoorbeeld uit eten gaan. Misschien ben ik wel wat negatief over deze dag maar ik weet gewoon niet hoe het voelt om iets te krijgen op zo’n dag. Ik kreeg op de middelbare school namelijk ook nooit iets speciaal, ik was wel altijd echt bloed zenuwachtig.

Want wat ze op mijn middelbare school deze was een rozenactie, je kon anoniem of niet anoniem een roos aan iemand geven, dit was voor een klein bedrag. Op Valentijnsdag ging de commissie dan de klassen langs om de rozen bij de mensen te brengen. Altijd dezelfde mensen deden mee aan deze actie en ik ergerde me ook vaak aan deze mensen. “Ik weet dat je geliefd bent onder je vrienden maar om nu te gaan pronken ermee”. Ik had namelijk niet de leukste tijd op mijn middelbare school en ik kan volgens mij wel volgens meer mensen spreken. Pesten was (of is) namelijk een onzichtbaar probleem daar. Mensen hadden eens moeten weten wat er gebeurd, maar daar gaat deze blog natuurlijk niet over.

…………………………

Voor mij is het een dag waarin ik word herinnerd aan weer een vriendloze Valentijnsdag, een dag dat ik eigenlijk maar mijn single leven moet gaan vieren want ik heb het al langer dan 20 jaar volgehouden. Weetje, ik vind het ook wel heel schattig dat mensen op de dag vandaag elkaar lekker verwennen maar dat kan je toch elke willekeurige dag doen. Ik denk dat mijn mening wel zal veranderen als ik geen vriendloze Valentijnsdag meer heb, misschien eis ik dan wel wat en is wat ik nu schrijf puur geschiedenis.