Soms moet er iets op je pad komen. Ik ben door mijn zus gewezen op een bijzonder lied, één die aan Nederland de kracht van muziek laat zien. Pesten is echt niet niks maar het kan ook mooie dingen brengen, muziek. Voor vele mensen is dit hun unieke verhaal, iets wat hen maakt. Al deze mensen vormen één groep. Naar mijn mening een groep waarvan ik trots ben dat ik er bij mag horen.
………………………………………………………………
Dames en heren, pennen neer, schrijf je laatste zin af
Ik niet, ik wil meer, ik zit achterin de klas
Aan het wachten op de bel en ik ga rennend naar huis
Ik heb honderden ideeën en die moeten d’r uit
“Ey Lippie, heb je haast? Ga je lekker, jongen?
Je wil toch rapper worden? Rap eens voor me”
Gewoon negeren, niet kijken, want ik kan lachen als laatst
En ik kan niet laten blijken dat wat ze zeggen me raakt
Maar ik ben ook niet van steen, misschien Oost-Indisch doof
En soms spook je nog steeds door mijn hoofd
………………………………………………………………
Ik weet niet eens meer waarvoor ik ben uitgescholden. Het was niet de moeite waard om deze te onthouden want het gevoel alleen deed al genoeg pijn. Ik zat altijd voorin in de klas, zo kon ik sneller naar buiten. Dat was het doel tenminste. Blijkblaar liep ik heel gek de trap af want ze gingen het nadoen. Ik vond het heel namelijk heel normaal. Ik negeerde het meestal maar soms werd het teveel. Ik kon altijd zonder problemen naar huis maar dat betekend niet dat ik het makkelijker had. Wel weet ik, als er een reunie is van mijn havo 5 klas dan kan ik vele aankijken met een zekere blik. Ik kan jullie hoofden nog steeds voor me zien, de één nog beter dan de ander. Ik bedenk me wel eens, waarom hebben jullie dit gedaan. Durf dan het uit te spreken want ik wil niets anders dan de waarheid
………………………………………………………………
Dus bedankt voor die vlam want die brandt weer als nooit tevoren
En zonder jou was er geen muziek, dus het geeft nu niet
Ja, natuurlijk ben je bang voor de reünie
Dus bedankt voor die vlam want die brandt weer als nooit tevoren
En zonder jou was er geen muziek, dus het geeft nu niet
Ja, natuurlijk ben je bang voor de reünie
Ja, natuurlijk ben je bang voor de reünie
Misschien schil ik wel een appel op de reünie
Maar we zijn allebei volwassen op de reünie
Dus nu schudden we de hand op de reünie
Man, ik kan niet wachten op de reünie (Mmm, mmm-mmm)
En zonder jou was er geen muziek, dus het geeft nu niet
Ik ben nu de man op de reünie
………………………………………………………………
Door het pesten heb ik mijzelf in de muziek gevonden. Ik haal er mijn kracht uit en ik kan anderen laten zien hoe ik me voel of voelde. Ik kan inderdaad echt wel begrijpen dat pesters bang zijn voor iets als een reünie want je zal maar degene terugzien. Wat gaat er dan door je hoofd. Ik kan er wel boos om worden maar daar bereiken we toch helemaal niks meer mee. Ik ben volwassen, meestal dan, en jij ook hoop ik. We kunnen elkaar aankijken en een hand geven. Vergeven kan ik misschien maar vergeten zal ik het niet.
………………………………………………………………
Dames en heren, ben er weer, vier shows, een nacht
Ik heb nog meer problemen, maar een stuk minder last
Aan het wachten op de taxi en dan plankgas naar huis
Ik heb honderden verledens, maar die maken me juist
En ja, ik had haast, ik had werk, jongens
Ik had het kunnen voorspellen voor je
En ik zet alles op alles, en zie me lachen als laatst
Maar ik kan niet ontkennen dat wat ze zeggen me raakt
Maar ik ben ook niet van steen, misschien Oost-Indisch doof
En soms spook je nog steeds door mijn hoofd
………………………………………………………………
Elk succes laat me zien hoe ver ik al ben gekomen. Ik ben misschien niet de persoon die ik wil zijn maar ik kan tenminste de daden van de pesters achter me laten. Elke dag dat er gepest werd heeft ervoor gezorgd dat ik pas na 8 jaar mijn verhaal heb gedaan. Het is een lange periode waarin met masker mijn enige redding was. Een redding die misschien niet altijd even verstandig was. Nu dat masker af ik kan ik tenminste weer echt lachen en genieten van de mensen om me heen. En alle negatieve aandacht, hou die lekker bij je want geen van ons beide gaat zich hier goed door voelen.
………………………………………………………………
Dus bedankt voor die vlam want die brandt weer als nooit tevoren
En zonder jou was er geen muziek, dus het geeft nu niet
Ja, natuurlijk ben je bang voor de reünie
Dus bedankt voor die vlam want die brandt weer als nooit tevoren
En zonder jou was er geen muziek, dus het geeft nu niet
Ja, natuurlijk ben je bang voor de reünie
Ja, natuurlijk ben je bang voor de reünie
Misschien schil ik wel een appel op de reünie
Maar we zijn allebei volwassen op de reünie
Dus nu schudden we de hand op de reünie
Man, ik kan niet wachten op de reünie (Mmm, mmm-mmm)
En zonder jou was er geen muziek, dus het geeft nu niet
Ik ben nu de man op de reünie
………………………………………………………………
Soms ben ik uit op wraak maar maak je geen zorgen. In mijn hoofd zijn jullie alle meerdere keren verdoofd van verbazing. De pesters deden op hun manier en ik op die van mij. Met mijn manier doe ik geen mensen pijn en dat is het belangrijkste. Het feit dat Snelle hier zijn verhaal heeft gedaan betekent dat dit tegenwoordig gewoon kan. Het kan mensen helpen om hun eigen verhaal te delen, net zoals ik nu een beetje doe. Hoe meer bekendheid voor pesten, hoe beter instanties dit probleem kunnen aanpakken. Iedereen maakt fouten en het is niet erg om deze te bekennen, hierdoor krijg je alleen maar meer respect. Pesters, wie gaat deze uitdaging aan? Ik ben er klaar voor.
Geef een reactie