The end is here

Maar nu echt, het einde van de opleiding Pedagogiek is gisteren geweest en dat is best wel gek. Al vier jaar lang hoop je op dit moment en nu, nu moet je ergens anders op hopen. Maar er liggen genoeg dromen op mij te wachten dus wees niet bang dat er nu niks is. Deze dag was vol met verwachtingen, verrassingen en ook wel moeilijke momenten. Als deze dingen zorgen ervoor dat ik kan terugkijken op vier jaar vol geweldige, en minder geweldige ervaringen. Met ups en downs ben ik er gekomen maar wie vraagt daar over 5 jaar nog naar?

…………………………………………………………………………………….

Het begon met de perfecte outfit want je wil wel stralen op zo’n dag. Na veel zweten en zwoegen was er 1 jurk, lang dus ik hoefde geen panty aan (vind ik heeel vervelend namelijk) en de hakken had ik nog. Aan het eind van de avond had ik er wel erg veel spijt van want wat deden mijn voeten pijn.. Ik had reserveschoenen meegenomen zodat ik gewoon op lekkere sneakers naar huis kon, zo fijn.

Maar eenmaal aangekomen waren we (Ouders, zus en oma) wat vroeg maar tegen half 7 begon het wel vol te worden. Er waren 70 afgestudeerden, dus het aantal viel. Toen kwam er een verrassing! Ik zag opeens de poster van mijn presentatie hangen, eenmaal dichterbij zag ik waarom. Ik ben genomineerd voor beste poster van iedereen, hoe dann?? Ik wist echt van niks maar toen ik het zag voelde ik me wel even trots. Mijn scriptie had geen hoog cijfer maar in informatieve posters maken ben ik blijkbaar wel goed. Toen begon het diplomering met een welkom en werden er 2 prijzen uitgereikt, beste poster en beste scriptie. Ik werd samen met nog een student naar voren geroepen en iedereen keek mij aan, awkward…  Helaas ben ik tweede geworden en kreeg ik een mooi bos bloemen. Gewoon tweede van al die posters, dat is best wel fijn om te horen.

Daarna mochten we naar de lokalen en dat was in groepen van 9 tot 10 studenten, dus dat was echt heel fijn. Meer persoonlijke aandacht en niet dat een groep van 280 mensen je aankijkt. Iedere student die was begeleid door mijn slb’er (soort mentor/coach) kreeg een toespraak en een klein cadeautje die past bij de loopbaan die de student had doorlopen. Zo kreeg er één ductape om als plan b in te zetten als iemand niet wil luisteren of een stuk touw om te verbinden.

Ik had een idee wat mijn slb’er zou zeggen, helaas was hij er zelf niet dus had hij iets geschreven en iemand anders las het voor. Het begin was ik nog emotioneel stabiel maar toen hij begon over mijn struggeling, het groeiende zelfvertrouwen en mijn passie voor muziek, ja toen kwamen er wat tranen. Het is zo gek dat een man die je maar 2 jaar kent alles op 1 A4 kan gaan schrijven. Het was slikken maar hup, lachen en ondertekenen dat diploma. Ik kreeg als cadeau 2 mini schildersezeltje omdat ik zo creatief geweest ben in mijn loopbaan. Nog de tranen wegvegend ondertekende ik mijn diploma, waarop mijn zus zei: “Dat mag wel wat vrolijker”.

Toen iedereen klaar was mochten we terug naar de hal om te borrelen en we waren de eerste groep die terug was. Tijd voor het fotomoment met iedereen en lekker wat drinken. Ik heb me niet echt bezig gehouden met wie er nog meer waren, het is niet zo dat ik beste vrienden ben geworden met studiegenoten maar de jaren waren wel heel leuk. Tegen een uur of half 9 zijn we naar huis gegaan. Ik was best moe (nog herstellende van griep, fietsen is dan al zwaar) en opzich had ik ook wel wat honger. Dus thuis nog wat lekker gehad, gedoucht om al die haarspray eruit te wassen en daarna heerlijk naar bed omdat de dag erna het echte leven officieel begint.

…………………………………………………………………………………………

Natuurlijk sluit ik dit hoofdstuk niet zonder er een tekst erover de schrijven. Geschreven op This time van Darren Criss (Glee). Ik heb het moment niet zonder tranen kunnen beleven maar dat typeert mij ook wel. Van verdrietige, boze en geïrriteerde tranen naar blije tranen. Het besef dat het allemaal goed is gegaan en ik trots kan zijn.Four years with lots of memories

Flown by so fast

With fears I learned a lot of things

With some ups en downs but those are in de past

I see a girl who is fighting

Not knowing how to fit in

She was looking for herself

Never thought that she would made it

Always tried to see it

But she did it on her own

I tried so hard to make my dreams come true

So said goodbye to everything I just knew, I knew

This day no one will see me cry

I’m smiling deep inside

This day, I hope will be my future

No matter who or what I am

My story has an happy end

This day, I will be just a good woman

These days I believe in

all the things I say how I want to be

I tried a different gameplan

They saw a different girl then

I know how I can deal with things but need to learn how fix itif i see

What i’ve done and want to do now

Now I looking for a that good spot

I am who i am

I am stonger though the bad times

I was fighting till the last end

I don’t quit because i can

I tried so hard to make my dreams come true

So said goodbye to everything I just knew, I knew

This day no one will see me cry

I’m smiling deep inside

This day, I hope will be my future

No matter who or what I am

My story has an happy end

This day, I will be just a good woman

I see myself in the mirror

I can’t be proud of the picture is see

Just one more step

You will be

The beauty you are now

I’m smiling deep inside

This day, I hope will be my future

No matter who or what I am

My story has an happy end

This day, I will be just a good

This day, I will be just a good

This day, I will be just a good

Woman

Woman