Ow wat een jaar! 2019 is al vele uren voorbij ik kom nu nog eens aan met deze blog, ik weet het ik ben laat maar dit typeert mij de laatste tijd wel. Ik ben meer bezig in mijn hoofd dan het daadwerkelijk ook op te gaan schrijven. Ik ben ook al 6 weken aan sukkelen met een verkoudheid en die is na kerst ook niet verbeterd. Wat bleek, iets te lang gewacht en nu een infectie aan mijn bovenste luchtwegen. Ik ben wel aan de beterende hand, vanaf morgen de hele maand lekker +- 25 uur per week werken!
……………………………………………………….
Maar hoe was 2019 nou eigenlijk. Ik heb er veel dingen in meegemaakt en daar ben ik ook dankbaar voor. Natuurlijk het belangrijkste, afstuderen, iets waar ik al 4 jaar op wachtte. Ook heb ik mezelf overtroffen door contant maar door te zetten en voor mezelf op te komen. In dat opzicht ben ik veel sterker geworden. Ik heb helaas nog niet geluk in de liefde gehad maar no pressure, dat komt vast wel. Verder, ik moet je eerlijk zijn, veel dingen zijn echt voorbij gevlogen. Ik heb veel niet bewust meegemaakt en soms was dat ook wel fijn. Niet piekeren, so be it. Ik zit alleen met het feit dat ik me ergens aan erger, een ander niet. Dus waarom zo ik het doen? Deze mindset is echt wel ontstaan dit jaar. Dit jaar heb ik ook mijn eerste echt baan gekregen en heb ik voor het einde nog een aantal dagen kunnen werken. Ff wennen hoor maar dat komt wel weer. Vroeg opstaan, baby’s en peuter verschonen en verzorgen. Ik leer het allemaal wel, komt goed! Ik ben weer naar een kensingtonconcert geweest en het was weer zo mooi. Samen met mijn zus en moeder hebben we er een mooie 2 dagen van gemaakt.
Maar natuurlijk zijn er ook minder leuke momenten geweest. Ik heb van iemand afscheid moeten nemen die voor mij belangrijk was, lieve Marcos. Gelukkig heeft Tiamos zijn plekje ingenomen en dat heeft zeker geholpen. Ook heb ik mijn ouders geen leuke tijd gegeven tijdens het afstuderen, veel stress en gedoe maar ik ben er wel gekomen. Ook mijn gewicht is dit jaar weer een strijd geweest, voor na 18 mei. Na het kneuzen van mijn ribben is dat weer meer geworden. Daarna zijn er meer dingen gebeurd maar dat zijn zeker geen smoesjes. Hopelijk helpt het feit dat ik nu weer een structuur heb na 4 maanden geen werk en veel thuiszitten. Ik had ook kunnen gaan sporten maar als ik veel thuis ben is de verleiding toch wel erg groot om te blijven chillen, helemaal na 5 maanden afstuderen. Dus als ik me weer beter ben en mijn energie weer wat hoger is, kan ik me weer volledig richten op mijn strijd tegen de kilo’s. Niet dat ik me nu uitleef hoor, dat heb ik alleen gedaan tijdens kerst.
…………………………………………………..
En 2020, dat gaat vast nog meer andere, verrassende dingen brengen. Hopen mag natuurlijk altijd maar op dit moment hoop ik gewoon dat ik snel weer wat beter wordt en ik lekker veel mag werken zodat ik dit jaar een eigen plekje kan gaan vinden. De rest zie ik wel, het komt vast allemaal goed en dan kijken we terug op een jaar dat vol verrassingen heeft gestaan. Oja, en ik hoop natuurlijk weer wat meer te gaan bloggen want de afgelopen weken was ik best afwezig.
Pen and Paper life 
Geef een reactie