75 jaar vrijheid

Een bijzonder jaar in een bijzondere uitvoeringen, geen mensen die als sardientjes tegen elkaar opstaan kijkend en luisterend naar muziek. Nee, gewoon in je kamer met een livestream aan. Het is nu even niet anders, we moeten het hier mee doen. Maar wat we wel kunnen doen is het allemaal op onze eigen manier vieren, ook een vorm van vrijheid, al is dat natuurlijk niet te vergelijken met de rede van deze dagen.

…………………………………………………………………………….

Het begint allemaal met de 2 minuten stilte op 4 Mei. De twee minuten van heel het jaar dat heel Nederland stil is. Nou, dat hoort te minste. Want om 8 uur stappen voor mijn huis twee jongens in een auto, doen de radio op standje 100 en rijden met piepende banden weg. Blijkbaar heeft niet iedereen deze afspraak gehoord. Maar het wordt nog erger want wel 4 minuten later zijn ze weer terug, met een extra persoon. Had dat geen 2 minuten kunnen wachten? Blijkbaar niet, hopelijk zijn zij één van de weinigen die andere plannen hadden. Maar zeker een groot applaus voor Tiamos, want zijn eerste dodenherdenking was hij helemaal stil. Dit zijn van die momenten dat er dingen misgaan.

En wat brengt ons vandaag? Geen festivals, geen drukke straten en geen gezellig uitje. Wel een voordeel, het gaat mensen ook echt geld schelen want die muntjes waren altijd erg duur. Een biertje is de supermarkt is goedkoper. Maar hoe gaat het er wel uitzien? Helemaal nu de straten wel iets drukker worden en afstand houden ook moeilijker wordt. Mijn plannen voor Bevrijdingsdag waren misschien we de saaiste ooit. Een beetje in huis opruimen, met Tiamos een blokje om, even sporten en waarschijnlijk wat boodschapjes doen. Voor de rest, een beetje tv kijken. Voor veel mensen is dit wel een dag dat ze echt worden herinnerd aan het feit dat Nederland weer vrij was. Na 5 jaar oorlog eindelijk weer gewoon de straat op kunnen, ik heb geen idee hoe dat gevoeld moet hebben.

Wat hoe moet het gevoeld hebben om te worden geweigerd op plekken omdat je een bepaalde achternaam of uiterlijk hebt. Ik had in die situatie soort van geluk gehad. Ik heb blond haar, blauwe ogen en een lichte huid. Er zijn zoveel mensen die hier niet aan voldeden en voor hen was er geen plek in de maatschappij. Gelukkig is het nu allemaal anders, al is ons een klein beetje vrijheid afgenomen. Maar dat klein beetje minder vrijheid is nog goed te doen, ook omdat iedereen in vrijheid wordt beperkt. Allemaal dingen waar we vandaag liever niet aan denken. Want het zal geweldig gevoeld hebben om de bevrijding mee te maken. Soldaten werden helden, overleven werd leven en negativitiet werd positiviteit.

………………………………………………………………………………

Mij heeft het onderwerp oorlog altijd geboeid. Boeken, series, documentaires en ga zo na maar even door. Niemand wil dit ooit nog eens meemaken maar door dit alles kunnen we ons allemaal wel verplaatsen in anderen hun verhaal. Allemaal mooie verhaal, mooi op hun eigen manier. De ene omdat het zo’n verschrikkelijk verhaal is, zo verschrikkelijk waar. Voor mij betekent deze dag dus niet alleen maar leuke festivals, het is een leuke bijkomstigheid maar ook zonder de bands en muziek kan ik deze dag vieren. De vlag hangt uit, proost op de vrijheid.