Het is vandaag zondag, verrassing! Zo verrassend is dat niet maar voor mij is het een doodgewone zondag. Natuurlijk weet ik ook wel dat het Valentijnsdag is, wat een feest voor alle stelletjes. Ik heb nog nooit Valentijnsdag gevierd, of nog nooit mogen vieren. Ik heb er niet echt een probleem mee, dan moet ik mezelf maar verwennen.
Ik heb gewoon heerlijk geluncht, gewandeld met mijn moeder en Tiamos door de stad en daarna ben ik heerlijk op de bank gaan zitten. Maar ik denk zeker dat deze Valentijnsdag een unieke is. We zijn toch allemaal wat eenzamer door alle maatregelen en wat extra liefde kunnen we allemaal wel gebruiken. Voor de een zal de uitkomst positief zijn maar wanneer je relatie net uit is of je niet goed in je vel zit kam dit ook negatief uitpakken. Ik heb wel mijn eerste cadeau gekregen… Ik maak het wel spannender dan het is want was van mijn werk. Een chocoladereep van Tony chocolony met een ontworpen etiket waarop stond dat ze ons te gek vonden. Thanks! Helaas was het melkchocolade en die kan ik niet heel goed verdragen dus ik heb deze met alle liefde aan mijn ouders gegeven.
Ik vraag me altijd af waarom er dagen zijn bedacht om bepaalde dingen te vieren. Je hebt natuurlijk Vaderdag en Moederdag, meer speciale dagen hoeven voor mij niet. Ik vind dat je het elke dag moet vieren, niet één dag meer dan de ander. Toen ik nog bij de Albert Heijn werkte zag ik mensen allemaal speciale dingen kopen rond Valentijnsdag. Opeens zijn de rozen in de aanbieding, is een chocoladereep opeens in de vorm van een hart en alles wat je ziet is roze en roodgekleurd. Misschien ben ik bevooroordeeld omdat ik nog nooit een Valentijn heb gehad, dat ik het emotioneel nooit heb mogen ervaren. Misschien is het wel heen erg mooi, ik weet het alleen nog niet. Misschien heb je ook wel het gevoel van moeten, op zo’n dag. Dat je iets moet doen voor je partner ofzo. Dat staat me een klein beetje tegen.
En tuurlijk, als je me vraagt of ik ooit iemand zijn Valentijn wil zijn dan zeg ik ja. Stiekem wil iedereen dat wel eens hebben meegemaakt wordt. Dit zijn die momenten waar ik dat soms mis, net zoals kerst en verjaardagen. Dat je op de middelbare school een roos kreeg met een berichtje erop, ook dat wilde ik wel eens zeg ik nu (lichtelijk jaloers). Al zei ik toen dat ik dat niet wilde. Je ziet dan alle stelletjes en dan wil je dat ooit ook. Maar ook ik weet dat alles op zijn tijd komt. Misschien komt het vandaag nog, you never know.
Morgen is het gelukkig weer maandag, een begin van de week waarin ik weer lekker ga werken. En het wordt weer wat warmer en daar ben ik dan weer erg blij mee. Ik hou zo niet van sneeuw, kou en ijs, hoe idyllisch het voor anderen misschien is.
Pen and Paper life 
Geef een reactie