Ik kan hier wel liggen vloeken, wat baal ik. Net het moment dat ik vakantie heb en een dag voordat ik naar Appelscha zou gaan als vrijwilliger voor de kindervakantieweken wordt ik ziek. Waarschijnlijk heb ik iets verkeerds gehad en lig ik nu al 2 dagen in bed… geen kamp voor mij, de koffer kan weer worden uitgepakt.
Het begon vrijdag, 7 uur ’s ochtends wakker en ik wist het meteen. Er is iets mis… dan maar beneden op de bank liggen met een emmer erbij. Want ik was misselijk, het borrelde in mijn buik zitten deed pijn. Toen ik naar de wc ging bleek het waar, diarree. Top weer, de wc wordt mijn beste vriend. Ik had al een afspraak bij de GGD staan voor een test die middag en tot die tijd lag ik op de bank. Vlak van tevoren werd het mijn maag teveel en je weet wat en toen gebeurde, dat hoef ik niet te zeggen denk ik. Snel belde ik mijn moeder en die heeft me geholpen om me klaar te maken om een test te gaan doen, fietsen ging niet meer omdat er niks meer in mijn lichaam zat.
De test was snel klaar, meteen weer in slaap gevallen want ook licht was niet mijn beste vriend. Ik ben bij mijn ouders gaan slapen omdat er bij mij in het pand gerenoveerd wordt en ik hierdoor niet echt rust had. Om half 9 ’s avonds ben ik weer naar huis gegaan en op de bank weer in slaap gevallen. Wat een gek gevoel is dat. Ik maak alles mee in die slaapjes, hoor alles. Alsof mijn lichaam me iets wilde vertellen.
Die avond kreeg ik koorts maar viel vrij snel in slaap. Eenmaal de volgende dag wakker nog steeds koorts maar gelukkig zakte die snel. Ik had nog steeds geen uitslag terug dus bleek binnen. Maar ik was nog verre van beter, misschien zelfs slechter af. Ik heb die dag niet overgegeven maar voor de rest was het vrij saai. Ik denk dat ik 45% op de bank heb gelegen/geslapen, 45% op bed heb gelegen en de laatste 10% heen en weer naar het lopen van naar de wc. Ik wilde zo graag mee en had nog hoop maar eigenlijk wist ik wel dat het niet kon. Die avond nam ik het besluit te bellen om te overleggen, hoe graag ik ook wilde, ik kon niet mee. Ik heb even keihard gehuild maar inmiddels heb ik er vrede mee. Zondag was iets beter, de diarree was gestopt en ik had iets meer energie. Wel kwam er een stuk meer hoofdpijn en duizeligheid bij, dus ook die dag besteed op de bank, op bed en bij de wc. Mogelijk door de weinige voedingsstoffen in mijn lichaam maar zelfs een broodje kaas gaf buikkrampen en misselijkheid. Doordat ik nu ziek ben heb ik ook de gekste manier van in slaap vallen. Ik beleef alles heen bewust en dat is ook vrij vermoeiend. Ik spendeer de hele dan in een T-shirt en een trui, het ene moment heb ik het warm en het andere moment weer koud. Ik haat het om ziek te zijn. Vandaag leek beter te zijn maar ik zit nu even rechtop en de hoofdpijn begint weer te komen. Deze blog zal ik ook in delen schrijven want alles kost 10x zoveel energie…
En weer verder, gisteren ging het wel oké vergeleken de andere dagen. Ik heb gegeten, zelfs avondeten gehad maar ik voelde me nog enorm zwak. Mijn moeder kwam helpen poetsen want zelf kon ik dat echt niet en het was zo nodig. Als overleefde ik op kale broodjes en eierkoeken, overal zwierf wat rond. En ook al droeg ik niet veel kleding, die wasmanden waren erg vol. Het is vooral de intense hoofdpijn en de vermoeidheid en bijkomende duizeligheid. Ik denk dat alle virusdeeltjes mijn lichaam wel uit zijn maar het lichaam moet nu weer aansterken. Ik wil het lichaam ook niet volgooien met paracetamol enzo, ik moet er ook zonder kunnen dus het eraan laten wennen is dan niet heel verstandig. Ik denk, op naar een spoedig herstel, maar ik neem er alle tijd voor. De koffer wordt vandaag ook uitgepakt, dan is het avontuur echt over.
Pen and Paper life 
Geef een reactie