Het is alweer de laatste dag van het jaar. 2021 is eindelijk afgelopen en hoe, in een lockdown, wat toepasselijk. Hopelijk heeft iedereen leuke kerstdagen gehad, ik gelukkig wel. Zo’n laatste blog van het jaar vind ik altijd wat lastig want wat ga je erin zetten. Ik heb zoveel meegemaakt dat ik niet alles kan noemen toch? Toch maar proberen!
Ik denk dat dit jaar veelal in het teken heeft gestaan van ontwikkeling, persoonlijke en werkgerichte ontwikkeling. Dit jaar ben ik denk ik echt begonnen met het accepteren van mezelf, van mijn lijf. Vorige jaren vond ik dit nog heel moeilijk maar die stap heb ik zeker gezet. Er zal denk ik altijd wel onzekerheid blijven maar dat accepteer ik ook. Ik hoef niet te voldoen aan de standaard waarvan ik denk dat anderen die over mij hebben. En aan de ene kant heb ik juist meer rust gekregen in mijn hoofd, aan de andere kant ook meer onrust. Het is en blijft een beetje een wisselwerking en dat is nu eenmaal zo. Dit jaar ben ik een niet proces gestart als het gaat om mijn emoties tijdens het voeren van gesprekken. Ik heb nu een aantal afspraken gehad bij de psycholoog en het begin is gemaakt. Het zal waarschijnlijk nog wel even duren voordat ik dit mag en kan gaan afronden maar ik neem alle tijd die ik daarvoor nodig heb.
En dan mijn werk. Dit jaar heb ik het hele jaar bij 1 werkgever kunnen werken, yes. Een stabiele baan vond ik wel belangrijk omdat dit toch meer zekerheid geeft. En dat is dit jaar wel gelukt. Met een jaar meer ervaring ga ik het komende jaar in, logisch natuurlijk maar het is altijd mooi meegenomen. Werk was af en toe ook wel wat afleiding voor andere dingen, misschien was dat niet altijd goed maar het hielp wel. Een leuk team maakt het werken ook een stuk gezelliger.
En de liefde, ja daar heb ik nog geen vooruitgang in geboekt. Ik merk de laatste tijd aan mezelf dat ik het ook niet perse hoef. Tuurlijk zou het leuk zijn maar ik wil ook de tijd hiervoor kunnen nemen. Nu ik gesprekken heb bij de psycholoog merk ik dat ik ook gewoon mezelf misschien nog niet helemaal goed ken, laat staan dat een andere mij dan wel zo goed zou kennen. Laatst, eerste kerstdag, vroeg mijn zus waar mijn vriend was. Jaja ik weet dat ik nog niemand heb gevonden. Ik heb wel eerder gezegd dat je ook niet moet zoeken maar je het moet tegenkomen. Ik ben nog niet op het goede pad gekomen denk ik.
En dan het woord waar we allemaal wel klaar mee zijn, Corona. Ook dat heb ik gelukkig dit jaar ook niet gehad. Met al die maatregelen hebben we heel wat moeten meemaken. Van geheel dicht tot een hele open samenleving. Het jaar dat de mondkap wegging en ook weer terugkwam. Ik ben altijd wel echt op de hoogte gebleven, meestal stonden de persconferenties wel aan. En helemaal op de momenten dat het allemaal slechter ging en het mogelijk consequenties zou hebben op mijn werk. Ik moest het nog wel hebben over dit onderwerp natuurlijk omdat het wel een beetje ons jaar heeft getypeerd.
En wat kan ik nog meer vertellen. Ja, dan ik net zo goed alle blogs herhalen maar dan moeten jullie die gewoon gaan lezen. Grapje hoor, maar zo is het wel. Ik hoop volgend jaar nog veel meer met jullie te kunnen delen, in voor en tegenspoed. Dit afgelopen jaar heeft een wending gemaakt ik mijn blog want tegen heb ik dagelijks best een aantal views en dit had ik nooit verwacht. Wanneer je denkt dit voor jezelf te doen en uiteindelijk toch meer views heb dan je had willen dromen. Daar mag best trots op zijn vind ik.
Volgend jaar gaan we er een mooi jaar van maken, het begint met een lockdown maar kunnen we die snel breken en wat meer vrijheid krijgen. Dat we allemaal wat meer geluk gaan vinden in wat we al hebben. Voor iedereen die dit leest, ik wens je een heel gelukkig nieuwjaar!
Pen and Paper life 
Gelukkig Nieuwjaar!
LikeLike