Zo, dat was even bijkomen. Ik had in de laatste blog geschreven dat ik mezelf wilde blijven uitdagen en dat heb ik gedaan. Toch is het altijd wel een stap die je weer moet zetten en uiteindelijk voel ik me er ook altijd wel goed bij. Want wat verschil met vorig jaar. Precies rond deze tijd ben ik toen naar Utrecht gegaan en toen had ik nog best wat paniek. Dit jaar was het alleen fysieke stress, en misschien een klein traantje toen ik mijn vader zag. Die bracht me naar het station want ja, ik had een koffer mee en geen zin om ermee naar het station te lopen.
In de trein was ik chill en dat vind ik nog steeds zo gek. Alsof een andere omgeving ervoor zorgt dat je minder stress hebt. Je zou toch zeggen dat het andersom is? Bij mij niet. Ik heb me drie dagen echt goed gevoeld, lekker erop uit gegaan en gechillt. Het feit dat ik goed alleen kan zijn helpt me in dit geval wel. Alleen niet als je in de trein naar de wc moet, dan moet je een ander vragen op je spullen te letten of het ophouden. Eén van de redenen dat ik voordat ik moet reizen niet veel eet en drink. Maar verder met mijn verhaal.
Dag 1 was de reis naar Den haag. En omg die treinreis duurde best lang. Het is net iets meer dan 2.5 uur. Gelukkig had ik Netflix op en was het een rechtstreekse trein, niet overstappen dus. Gewoon zitten en kijken. Toen ik op Den Haag aankwam had ik echt een fantastisch moment. In de serie Glee gaat één van de actrices naar New York om haar droom na te jagen en ze zingt dan het liedje girl on fire van Alica Keys wanneer ze daar aankomt. Toen ik de trein uitstapte kwam dit liedje op. Ik had toen echt een moment, nee Julia, niet huilen. Toeval, het lot? Geen idee maar wel heel mooi. Daarna natuurlijk even naar de Starbucks geweest en toen met de tram naar de Airbnb. Die was ook echt prima. Wel was het wat verder van het centrum dus je moest echt wel met de tram. Eigenlijk ben ik vrijwel meteen weer op pad gegaan, de duinen in en boodschappen doen. Het was wel echt een half uur lopen maar het was heerlijk om iets te doen na uren stil te moeten zitten. De lucht was ook zo mooi en de geur van de zee kwam je tegemoet. En dat in Januari. Het was fris maar ik heb het niet koud gehad.
Dag twee ben ik Den Haag in geweest, even shoppen en om me heen kijken. Het is een mooie stad maar erg jammer dat ze er veel aan het verbouwen waren. Hierdoor lijkt het toch minder mooi dan het is. En wat me opviel, ik kon heel weinig souvenirshops vinden. Het is soort van traditie een magneet mee te nemen een plek waar je bent geweest. Tenminste als we naar het buitenland gingen. Die stap vind ik voor mezelf nog iets te groot dus voor nu is Nederland het nog even. Ook leuk toch? Een vriendin die in Delft woont kwam die avond bij mij eten, indaans bij Kisaan. Echt een aanrader, zeker het dessert…
Dag drie naar Scheveningen. Ik wilde graag naar het museum Oranjehotel. De gevangenis in Scheveningen waar mensen in de tweede wereldoorlog werden opgesloten om te zien of ze echt schuldig waren. Zo ja dan ging je met de trein naar een kamp of haalde je de trein niet eens. Heel indrukwekkend en mooi hoe dingen nog bewaard zijn gebleven. Wel jammer dat heel veel oude cellen niet meer in originele staat zijn, gelukkig nog wel 1. Daarna ben ik naar de pier gegaan en in het reuzenrad geweest, en die had ik heel lang voor mezelf. Ik heb iets van 9 rondjes kunnen doen en echt genoten van het uitzicht. Nog even wandelen over het strand en de boulevard en toen was ik ook wel toe aan eten. Ik heb echt een heerlijke pannenkoek gehad. Daarna nog even gelopen naar een uitzichtpunt en toen de bus gepakt naar de airbnb. Het was ook al 4 uur in de middag. Die avond lekker gechillt en dag erna moest ik alweer naar huis.
En ik ben zo trots! Op wat stress na in mijn nek heb ik nergens last van gehad. Geen mentale stress en paniek, hoe dan?!?!? Blijkbaar ben ik in een jaar heel wat vooruit gegaan. Ik heb voor mijn doen ook heel veel gedaan en daar ben ik ook blij. In januari uitwaaien op het strand is wel een hele andere ervaring vergeleken met het voorjaar. Daarna is een warme drank zeker een aanrader. De nasleep is dan ook best pittig, zoveel prikkels en die komen eigenlijk pas tot uiting wanneer je weer thuis bent. Wat wordt het volgend jaar? Een trein met een overstap? Toch het buitenland? Ik ben benieuwd wat het me dan brengt.
Pen and Paper life 
Geef een reactie